عروة الوثقی
این واژه در قرآن کریم دو بار به کار رفته است :
1. فَمَن یَکْفُرْ بِالطَّـَغُوت‌ِ و َیُؤْمِن بِاللَّه‌ِ فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَة‌ِ الْوُثْقَی‌َ (بقره 256)
کسی که به طاغوت کافر شود و به خدا ایمان آورد ، به دستگیره محکمی چنگ زده است .
2. وَ مَن یُسْلِم‌ْ وَجْهَه‌ُ وَّ إِلَی اللَّه‌ِ وَ هُوَ مُحْسِن‌ٌ فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَة‌ِ الْوُثْقَی‌َ (لقمان 22)
کسی که روی خود را تسلیم خدا کند ، در حالی که نیکوکار باشد ، به دستگیره محکمی چنگ زده .
در آیه اول "ایمان به خدا" و در آیه دوم "توجّه به خدا" ، عروة الوثقی نامیده شده است.
"عروة الوثقی" از نظر لغوی به معنای "دستگیره محکم" است .
خداوند خواسته است از باب تشبیه معقول به محسوس چیزهایی که با حواس ظاهری حس نمی‌شوند را به چیزی که با حواس ظاهری ما درک می‌شود ، تشبیه کند .
اینجا نیز خداوند می‌خواهد به ما بفهماند همانطور که وقتی به دستگیره محکمی تمسک میکنی ، سقوط نمیکنی ، ایمان به خدا و توجه به سوی او هم از افتادن و سقوط در ورطه کفر و الحاد و انحراف حفظ می‌کند . (تفسیر مجمع البیان مرحوم طبرسی، ج 1ـ2، ص 631، نشر دارالمعرفة)
البته از امام صادق (ع) روایت شده است که : منظور از "عروة الوثقی" ایمان به خداوند واحدی است که شریک ندارد و از امام باقر (ع) روایت شده است که : مقصود از آن ، دوستی ما اهلبیت است . (تفسیر صافی، فیض کاشانی، ج 1، ص 284، نشر اعلمی)
امام رضا (ع) از پیامبر نقل کرده‌اند که بعد از من فتنه‌ای تاریک و ظلمانی خواهد بود ، تنها کسانی از آن رهایی می‌یابند که به عروة‌الوثقی چنگ زنند ، عرض شد : ای رسول خدا ، عروة الوثقی چیست؟ فرمود : ولایت سید اوصیا است . عرض شد : یا رسول اللّه ، سید اوصیا کیست ؟ فرمود : امیرمؤمنان . عرض شد : امیرمؤمنان کیست ؟ فرمود : مولای مسلمانان و پیشوای آنان بعد از من ، باز برای این که پاسخ صریحتری بگیرند عرض کردند او کیست ؟ فرمود : برادرم علی بن ابی طالب علیه السلام
البته تفسیر عروة الوثقی به ایمان به خدا ، ولایت ، دوستی اهلبیت و علی (ع) هیچ منافاتی با هم ندارند .
هدیه مطلب : صلوات بر محمد و آل محمد (ص)